Skip to content

Commit

Permalink
Update
Browse files Browse the repository at this point in the history
  • Loading branch information
lucasgatsasastro committed Dec 17, 2024
1 parent deb6e76 commit a98ac75
Show file tree
Hide file tree
Showing 4 changed files with 4 additions and 4 deletions.
Original file line number Diff line number Diff line change
Expand Up @@ -32,7 +32,7 @@ Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim

Disputari quid boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Cur post Tarentum ad Archytam? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Negat enim tenuissimo victu, id est contemptissimis escis et potionibus, minorem voluptatem percipi quam rebus exquisitissimis ad epulandum. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur. Natura sic ab iis investigata est, ut nulla pars caelo, mari, terra, ut poëtice loquar, praetermissa sit; Eadem nunc mea adversum te oratio est. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes

<p><iframe src="https://www.youtube.com/embed/RCYSEDqPv4o" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></p>
<p><iframe src="https://www.youtube.com/embed/XG1TmhQZuNw" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></p>

In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est. Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Nam cui proposito sit conservatio sui, necesse est huic partes quoque sui caras suo genere laudabiles. Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest.

Expand Down
Original file line number Diff line number Diff line change
Expand Up @@ -32,7 +32,7 @@ Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim

Disputari quid boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Cur post Tarentum ad Archytam? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Negat enim tenuissimo victu, id est contemptissimis escis et potionibus, minorem voluptatem percipi quam rebus exquisitissimis ad epulandum. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur. Natura sic ab iis investigata est, ut nulla pars caelo, mari, terra, ut poëtice loquar, praetermissa sit; Eadem nunc mea adversum te oratio est. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes

<p><iframe src="https://www.youtube.com/embed/RCYSEDqPv4o" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></p>
<p><iframe src="https://www.youtube.com/embed/XG1TmhQZuNw" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></p>

In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est. Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Nam cui proposito sit conservatio sui, necesse est huic partes quoque sui caras suo genere laudabiles. Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest.

Expand Down
Original file line number Diff line number Diff line change
Expand Up @@ -32,7 +32,7 @@ Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim

Disputari quid boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Cur post Tarentum ad Archytam? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Negat enim tenuissimo victu, id est contemptissimis escis et potionibus, minorem voluptatem percipi quam rebus exquisitissimis ad epulandum. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur. Natura sic ab iis investigata est, ut nulla pars caelo, mari, terra, ut poëtice loquar, praetermissa sit; Eadem nunc mea adversum te oratio est. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes

<p><iframe src="https://www.youtube.com/embed/RCYSEDqPv4o" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></p>
<p><iframe src="https://www.youtube.com/embed/XG1TmhQZuNw" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></p>

In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est. Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Nam cui proposito sit conservatio sui, necesse est huic partes quoque sui caras suo genere laudabiles. Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest.

Expand Down
Original file line number Diff line number Diff line change
Expand Up @@ -32,7 +32,7 @@ Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim

Disputari quid boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Cur post Tarentum ad Archytam? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Negat enim tenuissimo victu, id est contemptissimis escis et potionibus, minorem voluptatem percipi quam rebus exquisitissimis ad epulandum. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur. Natura sic ab iis investigata est, ut nulla pars caelo, mari, terra, ut poëtice loquar, praetermissa sit; Eadem nunc mea adversum te oratio est. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes

<p><iframe src="https://www.youtube.com/embed/RCYSEDqPv4o" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></p>
<p><iframe src="https://www.youtube.com/embed/XG1TmhQZuNw" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></p>

In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est. Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Nam cui proposito sit conservatio sui, necesse est huic partes quoque sui caras suo genere laudabiles. Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest.

Expand Down

0 comments on commit a98ac75

Please sign in to comment.